นั่งเหม่อที่อำเภอ ผู้ใหญ่คิดถึงแต่ นู๋เบลล่า แม่นางฟ้าจ๋า

เช้าวันจันทร์ มานั่งเซ็นงานที่อำเภอตั้งแต่เช้า ช่วงนี้ลูกบ้านก็มีงานบวช ขึ้นบ้านใหม่ แต่งงาน กันเยอะ
ผู้ใหญ่จะเกร็งที่สุดเลยเมื่อต้องถูกขอขึ้นไปกล่าวสุนทรพจน์ให้คู่บ่าวสาว เสียงสั่น ๆ ๆ ตลอด
เซ็นงานเสร็จ ก็ประชุมกับ อ.บ.ต. ต่อ จนย่ำค่ำมาถึง ทำไมรู้สึกหัวใจเต้นตุบ ๆ จิตประหวัดคิดถึงนางฟ้าที่พระรามสามอีกแล้ว
ดวงตาหวาน ๆ น้ำเสียงสดใส รูปร่างที่งามงดหมดจด ของนู๋เบลล่าล่องลอยอยู่ในหัวอันใหญ่โตของผู้ใหญ่ตลอดเลย

เมื่อหัวใจมันร่ำร้องปานฉะนี้ กะบะยักษ์คู่ใจก็พาผู้ใหญ่บึ่งมาถึง ตะแล๊ปแก๊ปมาก่อนกันพลาดจองแม่อีหนูเบลล่าไว้แล้วที่ร้าน Hermes
เราพบกันอีกครั้ง นู๋สวยขึ้นกว่าคั้งก่อนอีก รยอยิ้มพิมพ์ใจช่างสวยใส ผู้ใหญ่เดินตามนู๋ขึ้นบันไดแบบใจล่องลอย
แต่นู๋เธอ ตกบันได ผู้ใหญ่รับไว้พอดี ตายละ นี่แม่นู๋ฤาจะดีใจที่ได้พบกันจนตกบันไดเลย ปลื้มจิง ๆ ๆ

ครานี้รอบที่สอง สนิทกันแล้ว นู๋เธอเลยแก้ผ้าล่อนจ้อนอาบน้ำกับผู้ใหญ่ เปนปลื้มจิง ๆ แล้วก็เลยได้คุยกันลึกซึ้งกว่าเดิม
จึงรู้ว่านู๋เธอทำงานตำแหน่งใหญ่โตในบริษัทฯ แอบมาทำงานกลางคืนแค่บางวัน ผู้ใหญ่ทั้งรักทั้งหลงเลย สวยก็สวย
หุ่นก็ดี ความรู้ก็สูง น่าฝันใฝ่อยากได้นู๋มาช่วยงานนัก ความสุขมาถึงแล้ว ผู้ใหญ่ได้เชยชม ดมทั้งตัวที่ห๊อมหอมของนู๋เบล
ครั้งนี้ ทุกอย่างมันเหมือนขึ้นสวรรค์ทั้งเป็น ไม่รู้เปนเพราะบุปเพสันนิวาสหรือกระไร นู๋เธอมอบทั้งกายและใจให้ผู้ใหญ่หมดเลย
เสร็จภาระกิจแล้ว อยากพานู๋ไปอยู่ปากน้ำจิง ๆ เลย ฝากหัวใจอันใหญ่ ๆ ไว้กับมือแม่นู๋เบล แล้วสัญญาใจกันว่า จะพบกันอีก