ต้อนรับการกลับจากการไปเยี่ยมบ้านของ"น้องลิบบิ้น"แห่งฟังกี้สปา

[size=16สาวคนนี้เธอมีเสน่ห์จนผมหลงไหลกับรอยยิ้มและแววตาที่แสนจะมีพลังดึงดูดให้ผมอยากจะอยู่ใกล้ๆไม่ยอมห่าง และเมื่อเสาร์ที่ผ่านมานัดน้องเพื่อทบทวนความคิดถึงกันซักหน่อยให้สมกับที่ห่างหายไปนาน
สุดท้ายคำตอบคือวันนี้หนูหยุดค่ะ ปวดใจจริงๆพลาดอีกแล้วแต่น้องก็มีน้ำใจครับ"ถ้าอยากเจอมารับหนูนะ" ทันทีครับรีบขับรถไปรับน้องแล้วมุ่งหน้าไปฟังกี้ทันทีงานนี้ต้องทบทวบความทรงจำกันยาวเลย
PR ก็คงงงเหมือนกันครับ รับจากที่พักแล้วจะพามาฟังกี้ทำไม มันคงเป็นความเคยชินนะครับเพราะฟังกี้ก็เหมือนบ้านอีกหลังไปแล้ว จากนั้นพานอนเข้าห้องเลยไม่ทันได้ทักทายใครเพราะอารมณ์นั้นคงไม่ต้องบอกนะครับ
พอถึงห้องก็ลุยกันเลยครับด้วยความคุ้นเคยกันมานาน และต่างฝ่ายต่างรู้จังหวะของกันอยู่แล้วเราเริ่มพัวพันกันตั้งแต่วินาทีแรกที่ถึงห้องประหนึ่งคนที่รอนแรมอยู่กลางทะเลทรายและหิงกระหายน้ำอย่างที่สุด เมื่อมาเจอแอ่งน้ำแม้เพียงได้กลิ่นน้ำอารมณ์อยาก(ดื่มน้ำนะ อิอิ)ก็กระตุ้นให้ร่างกายพุ่งเข้าไปหาอย่างลืมตัว
ผมเหมือนคนขาดสติทุกพื้นที่บนเรื่อนร่างของน้องผมไปหมดไม่มีเว้นแม้ซักพื้นที่เดียว ความหอมหวานและการตอบสนองที่ไม่ย่อหย่อนไปกว่ากันเกิดขึ้นเป็นระยะจนสุดท้ายใครหรือจะทานทน ผมก็เช่นกัน แต่อย่างไรก็ดีสำหรับผมและน้องลิบบิ้บแล้วเราคงผูกขาดกันไปอีกนานครับ พอเสร็จกิจขึ้นมาคิดค่าเสียหายกับPR จากนั้นพาน้องกลับเลย (อิอิ หวงน่ะ)เพราะน้องมาให้เป็นการเฉพาะน่ะครับเลยพากลับไปส่งที่พักก่อนแยกกันกลับ ก่อนกลับก็จูบลากันอยู๋สักครู่น้องจึงค่อยลงรถไป ครั้งหน้าคงเกิดขึ้นเร็วๆนี้แน่ครับแล้วจะนำข่าวมาแจ้งให้ทราบครับpt][/size]