จากความบังเอิญของเมื่อวันวาน วันพุธ กลางสัปดาห์
เวลาบ่ายโมงกว่าๆ ว่างๆอยู่กลางเมือง ยังไม่มีเป้าหมาย
เนื่องจากเวลาไม่มากนัก จึงเปิดทุกเวปเกี่ยวกับ นกป ทุกเวปที่รู้จัก
แล้วโทรถามข้อมูลร้านแถวนั้นไล่ทีละร้านตามความใกล้
(ขอบคุณเวปที่ทำการแบ่งข้อมูลร้านอัพเดทตามโซน ได้ประโยชน์มากครับ)
แต่เนื่องจากบ่ายโมงยังเป็นเวลาเช้าตรู่ของการเที่ยว แต่ละร้านจึงยังมีน้องไม่มากนัก
โทรเริ่มจากพร้อมพงษ์ ไป RCA ไปเลียบทางด่วน
จนโทรถึงเอกมัยกับร้าน Ease7
แม้จะไม่ได้เที่ยว ไม่ได้แวะมาร้านนี้กว่า 10 เดือน
แต่ PR รูปหล่ออัธยาศัยดีของร้านนี้ยังจำเสียงจำเบอร์โทรเราได้
พร้อมแนะนำน้องและให้คำรับรองเป็นประกัน บอกพี่เข้ามาเลย
มีน้อง “อิงฟ้า” แบบพี่โดนแน่นอน ผมเลยจองในทันที
แม้ยังไม่มีข้อมูลมากนัก แต่ตอนนั้นคิดในใจว่า PR กล้ารับประกัน ก็น่าลองซักตั้ง
ถ้าไม่ work วันหลังจะได้ไม่ต้องฟัง PR และแวะเข้ามาที่นี่อีก 555
มาถึงร้านในเวลาไม่นานนัก
เนื่องจากไม่ได้มาร้าน ไม่ได้เจอ PR ร้านนี้นานมาก
ก้าวเข้ามาในร้าน PR นิคก็โผเข้ากอดก่อนเลย แค่นี้ก็ FIN มว๊ากๆ
(เสียดายตอนนั้น PR ใหม่ไม่อยู่ ไม่งั้นคงได้กอด PR ใหม่อีกคน อิอิ)
รู้สึกถึงความอบอุ่นของการต้อนรับของที่นี่จริงๆ
ไม่ช้า PR นิค แนะนำน้องอิงฟ้า ให้รู้จัก ให้เห็นหน้าครั้งแรก
แวปแรกตกใจเล็กน้อย หน้าตาช่างคล้ายกับน้องคนนึงที่เคยรู้จัก
ที่เคยแอบมอง แอบชอบเมื่อประมาณสี่ห้าปีก่อน
แค่เห็นหน้าแค่นี้ก็รู้แล้วว่าไม่หล่นแน่นอน
PR นิค บอกที่บ้านน้องโทรตามกลับบ้าน
โชคดีที่ผมจองซะก่อน และโชคดีที่น้องน่ารักและขี้เกรงใจ
น้องเลยบอกรอเจอผมก่อนรอบนึงแล้วค่อยรีบกลับ
ในใจตอนนั้นคิดว่าโชคดีมาก ไม่งั้นผมคงต้องขึ้นกับ PR นิค ไม่ก็เจ้าโอเลี้ยงแน่ๆ
ผมเลยบอกงั้นเราเข้าห้องกันเลยจะได้ไม่เสียเวลา
เมื่อเข้าห้อง น้องอิงฟ้ง ดูน่ารัก เรียบร้อย มากๆ
ตอนนั้นน้องยังพูดยังคุยน้อยอยู่
ผมประเมินตอนนั้นคิดว่าน้องน่าจะเป็นคนร่าเริงมากพอสมควร
แต่อาจจะยังกลัว ยังเกร็งและที่สำคัญยังเขิลอยู่
คงต้องคุยให้หายเกร็ง ผ่อนคลาย ทำความรู้จักกันก่อน
คุยกันซักพักทำความรู้จักก็รู้สึกว่าน้องผ่อนคลายลงมาก
แต่เนื่องจากผมเป็นคนคุยไม่เก่ง หาเรื่องคุยได้น้อย
หลังจากทำความรู้จักก็เลยดูเงียบๆขาดตอนไปบ้าง
ผมคุยไม่เก่ง ไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยตัดสินใจ
เอาริมฝีปากไปสัมผัสกับริมฝีปากน้องอิงฟ้าเบาๆค้างไว้ซักพัก แล้วถอนออกมา
สังเกตเห็นน้องยิ้มเล็กๆ แล้วแววตาดูเคลิ้มดี
ก็เลยจะลองทำอีกรอบ เมื่อริมฝีปากไปประกบกันอีกครั้ง
คราวนี้ไม่สามารถถอนออกมาง่ายๆ น้องดึงไว้
หลังจากนั้นผมไม่รู้สึกว่าน้องทำงานอีกเลย
อะไรๆมันก็เกิดขึ้นมาอย่างเป็นธรรมชาติตามที่มันควรจะเป็นในลิมิตน้อง
สรุป น้องอิงฟ้าผมให้คะแนนได้อย่างเดียว คือ คะแนนหน้าตา
หน้าตา 9/10 : สวย หวาน คม ชอบเป็นการส่วนตัวเพราะคล้ายน้องที่เคยแอบชอบ
ส่วนคะแนนในส่วนอื่นๆไม่ว่าจะเป็นรูปร่าง การอาบน้ำ การนวด การนัว
ให้คะแนนไม่ถูก ไม่ได้สังเกต ไม่ได้ทำงาน
เพราะคำว่า “งาน” มันจบไปตั้งแต่หลังจากที่ริมฝีปากเราสัมผัสกันครั้งนั้น
ผมคงบอกได้แค่ว่า น้องมีความเป็นธรรมชาติแบบที่ผมตามหา และอยากได้รับในการเที่ยวรูปแบบนี้
หลายครั้งการไปเที่ยว มีน้องคนอื่นๆที่ไปเจอถามว่า
พี่ชอบให้หนูทำแนวไหนคะ ชอบแบบหวานๆหรือแบบจัดเต็ม
ชอบนวดก่อนหรือหลังคะ ให้หนูอาบน้ำให้มั้ยคะ ฯลฯ
ผมตอบน้องๆทุกคนที่ถามว่า ไม่รู้ว่าพี่คนอื่นชอบแบบไหน
แต่พี่ชอบแบบที่หนูไม่คิดว่าทำงาน หรือไม่ได้ตั้งใจทำงานอยู่
คราวนี้อะไรก็ตามที่หนูคิดว่าร้านสอนว่าเป็นงานที่ต้องทำ และหนูกำลังจะทำ อันนี้พี่ไม่ค่อยชอบครับ
แม้กระทั่งเรื่องบิ้วท์ ถ้าหนูคิดว่างานที่ทำ คือ บิ้วท์ให้ลูกค้า และกำลังจะบิ้วท์ให้พี่ ถ้างั้นหนูไม่ต้องทำ พี่ไม่ชอบ
ถ้าหนูคิดว่างานหนูคือนอนให้ลูกค้าบิ้วท์ และตอนนี้กำลังจะนอนให้พี่บิ้วท์ ถ้างั้นหนูไม่ต้องทำ พี่ไม่ชอบ
กับน้องอิงฟ้า ที่ผมเจอเมื่อวาน สำหรับคนที่เที่ยวไม่เยอะอย่างผม
ผมว่าน้องเป็นน้องที่เป็นธรรมชาติกับผมที่สุดเท่าที่เคยเจอมา
และแน่นอนคงต้องหาเวลาไปหาน้องอีกแน่นอน
ขอบคุณน้องอิงฟ้าที่คลิ๊กกัน
ขอบคุณ PR นิค สำหรับน้ำเย็นๆ อ้อมกอดและการต้อนรับที่อบอุ่น
ขอบคุณพี่เอิ๊ก (ที่น้องอิงฟ้าบอกว่าเป็นคนสอนงานให้น้อง)
ที่สอนงานน้องอิงฟ้าให้เป็นแบบนี้กับผม ผมไม่รู้น้องเป็นแบบนี้กับทุกคนหรือเปล่า
แต่ผมเชื่อว่าทัศนคติส่วนตัวของน้อง บวกกับทัศนคติที่น้องได้รับการสอนจากร้านและพี่เอิ๊ก
น้องจะทำให้ทุกๆคนที่ไปหาน้องมีความสุขทอนกระจายแน่นอนครับ
ปล.มือใหม่หัดเขียนการบ้าน ถ้ามีส่วนใดเขียนไม่ดีขออภัยทุกท่านที่อ่านด้วยครับ
ปล.2 ขออภัยทุกท่านจริงๆครับ ตอนแรกตั้งใจจะจับปลา แต่มันลืมไปหมดจริงๆ
รอบหน้าจะจับมาให้นะครับ รอบนี้ถ้า PR นิค มีปลารบกวนลงให้ก่อนนะครับ
*** ปลาน้อง อิงฟ้า มาแล้วค้าบ***